Gajusz jesienią

Bezpłatny kwartalnik Fundacji Gajusz

03/23

Kwartał myśli

„Ale nigdy nie zapominaj, że miłość silniejsza jest niż strach. Miłość mnie ocaliła i wiem, że Ciebie też ocali.”

Nicholas Sparks, “Jedno życzenie”

W tym numerze

• Najlepszy możliwy prezent
  Słowa pomagają

• Tylko nie umrzyj za życia
  Historia Bunia

• Miłość silniejsza niż strach
  Być kochanym znaczy żyć

• Stop maseczkom w hospicjum
  Ujrzeć oblicze miłości
• Gajusz poleca
  Polecamy firmy więcej niż godne polecenia
• Dobro*Byty
  W firmach, ludziach cud ukryty

Artczyńca wydania

Piotr Socha (1966) – grafik, ilustrator, kucharz amator

Przez wiele lat współpracował jako ilustrator z Gazetą Wyborczą, Dużym Formatem, Wysokimi Obcasami, Polityką, Newsweekiem, Przekrojem, Playboyem, Harward Business Review, Machiną i wieloma innymi. Od 2013 roku współpracuje jako ilustrator z Wydawnictwem Dwie Siostry, dla którego zaprojektował trzy książki dla dzieci – „Pszczoły” (tłumaczonej na 32 języki) i „Drzewa” (tłumaczonej na 28 języków). Książka „Pszczoły” była wielokrotnie nagradzana w Polsce i poza jej granicami. Najnowszą książkę „Brud. Cuchnąca historia higieny” (tłumaczona na 13 języków), stworzył wspólnie z Moniką Utnik-Strugałą, która napisała do niej tekst. Książka otrzymała kilka nagród w Polsce, między innymi Mądra Książka Roku 2021, była nominowana do nagrody Mądra Książka Roku w Austrii.

W czasie wolnym uprawia nordic-walking, czyta książki historyczne, myśli o podróżach.

Miłość silniejsza niż strach

Hospicjum perinatalne, tak jak i dwa pozostałe, które prowadzimy, nic lub niewiele nauczyły mnie o śmierci. Nadal jest tajemnicą, niepewnością i coraz bardziej realnym strachem. Nie boję się końca. Obawiam się samego procesu umierania i tego, że nie wszystko da się zaplanować.

Ale owo „wszystko” dotyczy życia, jego ostatnich chwil, dni, a czasem tylko minut. Śmierć jest poza rozumem, kontrolą, poza zmysłami i tym światem. Dlatego w pracy zajmuję się tylko życiem.

Widzę, jak mądrzy potrafią być nasi pacjenci. Wiedzą, jak pomóc sobie i najbliższym. Ta mądrość mnie uspokaja, cieszy, pozwala zaufać, kiedy nic nie wiem i wydaje mi się, że rozegra się dramat, a ja będę bezradna. Nie dość pomogę, za mało zmniejszę ból, że nie dam rady, a cierpienie wymknie się i opanuje rzeczywistość.

Kiedy takie myśli są zbyt blisko, przypominam sobie różne niezwykłe historie z naszych hospicjów. Te, które nauczyły mnie zaufania, że ludzie potrafią umierać, towarzyszyć, wspierać. Wystarczy tylko odrobina mojej, naszej obecności oraz rodzina porządnie przygotowana na różne scenariusze, także na ich brak.

Może i mnie się uda dobrze odejść? Trudno nie myśleć o swoim odchodzeniu w takiej pracy.

W tym numerze kwartalnika, który ukazuje się pod hasłem “Miłość silniejsza niż strach”, są aż trzy opowieści o tym niezwykłym uczuciu. Jedna z nich jest mi wyjątkowo bliska, wzrusza mnie szczególnie. Kiedy o niej myślę, przypominam sobie, że jest tak wiele kochających babć… PS. Żeby w pełni zrozumieć obraz z okładki i się nim wzruszyć, trzeba poznać historię, która stała się inspiracją. W Indonezji (region Tana Toraja) znajduje się niezwykły cmentarz dla dzieci, które zmarły, zanim zaczęły ząbkować. Spoczywają w drzewach mających białe soki, podobne do mleka. Torajowie wierzą, że będzie to pokarm dla dziecka, zanim zostanie wchłonięte przez naturę i stanie się jej częścią.

FUNDACYJNE PITu PITu 🙂

Pamiętaj o Gajuszątkach, wypełniając swój PIT.
KRS 0000 109 866